Limau nyo manih nan dari Baso,
Pucuak nan kambang, kambang nyo kucuik,
Ambo nan ketek alun biaso,
Ilmu nan balun sabalah rambuik.
Rancak luluaknyo sawah di Solok,Dahulu ubi tumbuah di ladang,
Tantang musajik si Galogandang,
Karano budi nan sangaik elok,
Jauah saketek dijalang urang.
Kini ko bungo yo nan baduri,
Dahulu budi sayang di pandang urang,
Kini nan kayo nan urang cari.
Banyak bana kumbang nan tabangBukik tinggi jo padang panjang
Indak sarancak sikumbang jati
Duo tigo bujang nan denai pandang
Uda surang juo pautan hati.
Nan ka tigo pandai sikek
Kasiah abih sayang tak hilang
Antah jo apo hati kadi ubek